Het heeft lang geduurd, de meiden hebben al veel valpartijen gehad, maar deze keer was het serieus. Ons dina en lien hadden een facultatieve vakantiedag en bleven die dag bij ons mama die verlof had. Na school rij ik ineens naar daar, en daar vind ik een dina liggend in de zetel met een washandje op haar oog. Tijdens het spelen is ze ongelukkig gevallen en met haar oog op een houten stoeltje terecht gekomen. Het lijkt allemaal wel mee te vallen, maar omdat de wond een beetje openstaat, besluit ik toch maar naar spoed te rijden. Daar werd ik meteen verder geholpen, de wonde stond idd een beetje open en ze besluiten om er toch 1 draadje in te doen en dit zonder verdoving, aangezien de spuit van de verdoving veel meer pijn doet, dan het naaien zelf. Met drie moeten we ze vasthouden, en het was zo gepiept ! Nog geen half uur later zat ik alweer in de auto op weg naar huis. Weet je wat het eerste was wat ons dina vroeg na het naaien ? " Ik mag toch nog wel naar het feestje van Britt nu ?"Ze is uiteindelijk geweest, ze heeft er niet veel last van gehad en de mama van Britt kon me altijd opbellen.
1 opmerking:
ajajaj. Tja, moeilijk om hiervan bespaard te blijven met kleine rakkers in huis. Gelukkig was het niet zo erg.
Een reactie posten